به نقل از «خبرآنلاین»

سید حسن خمینی: امروز همه مسائل کشور به حوزه سیاست خارجی گره خورده باید این گره را باز کرد

تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۹۶۴۳۴

حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی طی سخنانی در دیدار با جمعی از معاونین سابق وزارت خارجه و سفرای ادوار گوناگون جمهوری اسلامی ایران که چهارشنبه شب در حسینیه جماران برگزار شد، گفت: یکی از ویژگی های مؤمن که در شخصیت امام هم متجلی و همه ما آن را را باید در خودمان پررنگ کنیم این است که هیچ وقت «وسیله» به جای «هدف» نمی نشیند؛ این مساله به طور خاص در حوزه سیاست خارجی بسیار معنی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یادگار امام در ادامه با اشاره به این جمله که «هدف وسیله را توجیه نمی کند»، افزود: معنای این عبارت آن است که اگر هدف شما هرقدر هم مقدس باشد، حق ندارید از هر راهی برای رسیدن به آن هدف استفاده کنید. اما سخن من این است که هیچ وقت نباید راه جای هدف قرار بگیرد. مسیر، هیچ تقدسی ندارد و اگر مسیری بسته شد، راه دیگری باید انتخاب کرد و اینکه ما به خود مسیر تقدس ببخشیم، گم کردن هدف است.

وی با بیان اینکه بعضی ها تعبیر «الْمُؤْمِنُ کَیّس» را به این معنا گرفته اند که نزدیک ترین، کم هزینه ترین و سریع ترین راه برای رسیدن به هدف انتخاب شود که این راه ها باید صد درصد عقلایی باشد، یادآور شد: یکی از جملات امام که بعضا فهم اشتباهی از آن شده، این عبارت است که «همۀ ما مأمور به تکلیف و وظیفه ایم نه مأمور به نتیجه».

بیشتر بخوانید:

واکنش سید حسن خمینی به گرانی های اخیر فعال سیاسی اصلاح طلب: اگر برجام به نتیجه می‌رسید ، امید به کاهش قیمت ها وجود داشت / اکنون ، درگیر جنگ اقتصادی هستیم

یادگار امام در تشریح این جمله افزود: سخن امام بدین معناست که بین هدف و نتیجه تفاوت وجود دارد. هدف، قبل از نتیجه تعریف می شود و نتیجه بعد از حرکت به دست می آید. ما با توجه به اهداف است که وظیفه خود را می شناسیم و اگر ندانیم به دنبال کدام هدف هستیم، اصلا وظیفه مشخصی نداریم. البته بعد از شناخت هدف و دریافتن اینکه کدام کار وظیفه ی ما برای رسیدن به هدف است آن وقت اگر به نتیجه رسیدیم چه بهتر؛ و اگر نرسیدیم چون تلاش خود را کرده ایم مأجور هستیم.

خاطره ای مهم از امام

وی با بیان اینکه سیاست خارجی و کار دیپلماسی صرفا مسیر وصول به اهداف است و فی نفسه تقدسی ندارد، ادامه داد: هدف فراتر از این مسیر است. اگر مسیری را رفتید و به نتیجه نرسید، باید سریعا آن مسیر را عوض کنید و مسیرهای دیگری را بروید. قدرت یک دیپلمات و دستگاه دیپلماسی این است که هنگام مواجه شدن با بن بست در یک مسیر، بتواند در کمتر از ۲۴ ساعت راه جدیدی را باز کند؛ ولو اینکه آن راه حل با مسیر به ظاهر ۱۸۰ درجه مخالف، اما در واقع در راستای هدف باشد.

یادگار امام سپس با اشاره به سیره علمی امام راحل در دوران رهبری گفت: به نظر من یکی از سرمایه های امام، «ثبات قدم» ایشان در اهداف بود، اما عظمت این ویژگی، جلوه ی ویژگی دیگر ایشان یعنی «توانایی تغییر راه ها و مسیرها» را کمرنگ کرده است. ایشان در پایان جنگ می گویند، تا دیروز می خواستیم جنگ کنیم و امروز از صلح سخن می گوییم. در همین زمینه مثالی دیگر هم وجود دارد؛ روزی که امام آن بیانات بسیار تند را بعد از حج خونین علیه آل سعود گفتند و آنها را تکفیر کردند، من برای اقامه نماز جماعت خدمتشان رفته بودم. ابوی ما هم آمدند. به امام گفتند با وجود این تعبیر شما (کافر خواندن سعودی ها) چه طور بعدا با آنها رابطه برقرار کنیم؟! امام گفتند مگر با بقیه کفار رابطه نداریم؟! اینها هم مثل آنها هستند!

وی افزود: این جمله امام نشان می دهد که در همان لحظه که امام از موضع غیرت دینی در حال حمله به چنین جنایتی که بالغ بر ۳۰۰ نفر از شهروندان ما را به شهادت رساند، بودند؛ گام بعدی را هم می دیدند. این منطق نشان می دهد که روابط با عربستان و آل سعود نه آنقدر مقدس است که بگوییم حتما باید برقرار باشد و نه آنقدر نا مقدس است که بگوییم هیچ وقت نباید باشد، بلکه این امور بستگی به مصالح دارد.

حاکم وابسته مصالح خودش را می بیند و حاکم ملی مصالح مردم را

سید حسن خمینی تصریح کرد: مگر حاکمان آلمان - مثلا- مصالح خودشان را نمی بینند؟! یا مگر دولت چین به ایران نگفته بود وقتی ما با آمریکایی ها چند صد میلیارد دلار تجارت داریم، نمی توانیم به خاطر چند میلیارد دلار از آن چشم بپوشیم؟! ممکن است به ذهن بیاید که حتما اینها(حاکمان چین) وابسته هستند. ولی واقعیت این است که حاکم حتما باید مصالح را ببیند؛ اما تفاوت حاکم وابسته و غیر وابسته در این است که حاکم وابسته مصالح خودش را می بیند و حاکم ملی مصالح مردم را.

یادگار امام تأکید کرد: هنگام تصمیم گیری و اتخاذ سیاست صحیح در قبال یک موضوع، ابتدا باید فکت ها را به درستی بشناسیم و سپس بتوانیم به طور عقلایی اتفاقات بعدی را پیش بینی کنیم. مثلا الآن بگوییم در جریان جنگ روسیه و اوکراین قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟! آیا دنیا وارد جنگ سرد می شود؟ رابطه کشورها و قدرت های بزرگ در این قضیه چگونه است؟ اینجا باید افراد دارای تجربه با تکیه بر دانش روز، مطلع از مسائل و دارای تحلیل، وارد شوند. دوم اینکه، در این مسأله منافع اصلی و فرعی و تحلیل های درست و غلط را گم نکنیم. سوم اینکه، منیّت ها و نگاه های بخشی و جناحی وارد نشود.

هیچ کس نمی تواند بگوید در همه حوزه ها کارشناس است

وی با تأکید بر اینکه در سیاستگذاری ها حتما باید مصالح کلان دنیای اسلام و ملت ایران لحاظ شود، ادامه داد: البته فقط دیکته ی نانوشته غلط ندارد؛ هرکسی آستین بالا می زند و وارد کاری می شود، حتما اشتباه هم می کند؛ اما پیروزی نسبی مهم است، چرا که جریان مقابل هم دارای عقل است. کدام کشتی گیری است که همیشه پیروز شده و یا کدام تیم فوتبال هیچ گلی نخورده است؟! مهم این است که عقلایی حرکت کنیم. یعنی موضوعات را بشناسیم و همه قدرت روز کارشناسی جهانی را در این مسأله به خدمت بگیریم.

سید حسن خمینی با بیان اینکه هیچ کس نمی تواند بگوید در همه حوزه ها کارشناس است و از همین رو، طبیعتا خرد جمعی باید کار را به پیش ببرد، گفت: پتانسیل درونی و قدرت کارشناسی جمهوری اسلامی بسیار قوی است و واقعا ناشکری است که از توانایی مجموعه مدیریتی این چهار دهه استفاده نکنیم. این مجموعه قدرت و توان حل مشکلات در حوزه اقتصادی و سیاست خارجی را دارد.

وی در پایان تأکید کرد: امروز همه مسائل کشور به حوزه سیاست خارجی گره خورده و باید گره این حوزه را باز کرد و توان مدیریتی و خرد جمعی جمهوری اسلامی ایران که طی این چهل و سه سال با آزمون و خطا ساخته شده، می تواند این کار را انجام بدهد.

۲۱۲۱۷

کد خبر 1630952

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: سید حسن خمینی دولت سیزدهم سید حسن خمینی سیاست خارجی یادگار امام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۹۶۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟

خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه‌های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کار‌های علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جا‌هایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیرو‌های دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»